Opłata za interpretację nie zależy od ilości pytań
NSA w wyroku z 6 marca 2014 r., o sygn. akt II FSK 745/12 (orzeczenie prawomocne) orzekł, że podatnik występujący z wnioskiem o interpretację indywidualną uiszcza stosowną opłatę od liczby stanów faktycznych czy zdarzeń przyszłych, a nie od ilości regulacji czy też pytań zawartych w tymże wniosku.
Sprawa dotyczyła spółki, która wystąpiła do Ministra Finansów o interpretację za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Skarżąca przedstawiła we wniosku o interpretację jeden stan faktyczny, z którego wynikało, że otrzymuje od kontrahenta faktury za pośrednictwem poczty elektronicznej mailem (w formacie PDF), a także jedno zdarzenie przyszłe z którego wynikało, że Spółka zamierza wprowadzić nowe zasady dotyczące obiegu faktur VAT pomiędzy nią, a jej kontrahentami. Jednocześnie Skarżąca zadała, w związku z tym dwa pytania dotyczące interpretacji przepisów o podatku od towarów i usług oraz jedno pytanie dotyczące wykładni przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca uiścił opłatę w wysokości 80 zł (po 40 zł od stany faktycznego i zdarzenia przyszłego).
Zgodnie z art. 14f § 1 ustawy z 10 maja 2012 roku – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, dalej: OP) wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (§ 2 OP).
Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że spółka zapłaciła za mało i zażądał uzupełnienia opłaty, przedłużając trzymiesięczny termin na wydanie interpretacji. Organ stwierdził, iż określenie stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych powinno być odnoszone również do ilości podatków, które mają być przedmiotem wydania interpretacji, natomiast uiszczona przez spółkę kwota 80 zł dotyczy tylko jednego przedmiotu sprawy tj. stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Spółka wezwała organ do usunięcia naruszenia przepisów prawa, a następnie wniosła skargę. WSA, jak i później NSA przyznał rację skarżącej stronie.
Sąd zauważył, że w świetle przepisów OP nie znajduje uzasadnienia stanowisko organu podatkowego, w myśl którego, jeżeli pytania dotyczą różnych podatków, to określenie stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych powinno być odnoszone również do ilości regulacji, które mają być przedmiotem wydania interpretacji.
Jak wskazał dalej skład orzekający art. 14f § 1 i § 2 OP nie uzależnia obowiązku wniesienia opłaty od ilości regulacji będących przedmiotem interpretacji, liczby pytań zawartych we wniosku czy wydanych przez organ interpretacji indywidualnych w związku ze złożonym wnioskiem. Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, iż jedynym odniesieniem dla należnych opłat od złożonego wniosku są odrębne stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe. Natomiast ocena jednego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego w odniesieniu do różnych regulacji prawnych nie oznacza, iż zwiększa się ilość przedstawionych we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych.
Zdaniem Sądu skoro we wniosku został przedstawiony jeden zaistniały stan faktyczny i jedno zdarzenie przyszłe Skarżąca prawidłowo wniosła opłatę w wysokości 80 zł (po 40 zł od zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego).
Co więcej, wskutek tego, że organ bezzasadnie wzywał stronę do uzupełnienia opłaty do wniosku o interpretację, to przekroczył on 3 miesięczny ustawowy termin do wydania stosownej interpretacji w efekcie czego do-szło do wydania tzw. interpretacji milczącej.
Powyższe rozstrzygnięcie NSA jest potwierdzeniem dotychczasowej linii orzeczniczej sądów. Przykładowo NSA w wy-roku z 15.01.2010 r. (sygn. akt I FSK 1796/08) orzekł, że granice interpretacji wyznacza przedstawiony we wniosku stan faktyczny, a nie dany podatek.(…) Dla określenia granic interpretacji nie ma znaczenia wskazywany w skardze kasacyjnej skomplikowany charakter stanu faktycznego czy też wielość jego elementów. Nawet odrębność stanów faktycznych zawartych w jednym wniosku nie uzasadnia dzielenia wniosku, a jedynie daje podstawę do uiszczenia dodatkowej opłaty.
Z kolei WSA w Warszawie w wyroku z 30.11.2012, sygn. akt III SA/Wa 1344/12 (orzeczenie nieprawomocne) stwierdził, że odrębną sprawą jest fakt, że ze zgłoszeniem wniosku o interpretację wiąże się obowiązek uiszczenia stosownej opłaty, i to od każdego zdarzenia przyszłego oddzielnie. Jeśli po analizie wniosku Organ oceniłby, iż wniosek zawiera kilka zdarzeń przyszłych, to uprawniony byłby do zażądania opłaty od każdego zdarzenia, gdyż każde zdarzenie w istocie kreuje odrębny wniosek.
Najnowszy wyrok NSA z 6 marca 2014 r. potwierdza korzystne dla podatników stanowisko, zgodne jednocześnie z literalną wykładnią przepisów OP, według których wysokość opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zależy od liczby stanów faktycznych, zdarzeń przyszłych, a nie ilości pytań czy regulacji prawnych zawartych w tymże wniosku. Rozstrzygnięcie sądu, niewątpliwie stawia podatników ubiegających się o wydanie interpretacji w lepszym położeniu, chroniąc ich przed bezzasadnym mnożeniem wysokości opłat.
W przypadku pytań lub wątpliwości, jak również w celu omówienia Państwa indywidualnej sytuacji zapraszamy do kontaktu z Państwa doradcą w RSM Poland.
Zespół RSM Poland
W celu uzyskania szczegółowych informacji prosimy o kontakt z naszym ekspertem Piotrem Lissem:
e-mail: ekspert@rsmpoland.pl
tel. +48 61 8515 766
fax +48 61 8515 786