Doradztwo podatkowe - strona 26

Prawidłowe określenie momentu powstania prawa do odliczenia VAT od usług objętych odwrotnym obciążeniem w przypadku otrzymania zaległej faktury od podwykonawcy jest ważnym zagadnieniem w branży budowlanej. Mechanizm odwrotnego obciążenia w VAT dla usług wymienionych w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT powoduje kolejne wątpliwości podatników. Tym razem problem dotyczy określenia momentu powstania prawa do odliczenia podatku VAT dla Generalnego Wykonawcy, gdy otrzymał fakturę od podwykonawcy z opóźnieniem powyżej trzech miesięcy. Należy rozważyć, czy prawo to powstaje na zasadach ogólnych tj. nie wcześniej niż z chwilą otrzymania faktury od podwykonawcy, czy też w momencie powstania obowiązku podatkowego.  

Z początkiem 2016 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono tzw. „ulgę na działalność badawczo-rozwojową”. Mechanizm ulgi polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wskazanych w ustawie wydatków (tzw. „kosztów kwalifikowanych”), poniesionych przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, pomimo tego, że wydatki te zostały już rozpoznane, jako koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z najnowszym orzeczeniem WSA w Gliwicach ws. ulgi na złe długi, podatnicy mogą skorygować podatek należny (z tytułu nieściągalnych wierzytelności) nawet, gdy od końca roku, w którym wystawiono fakturę upłynęły już dwa lata.  

20 marca 2017 r., Prezydent podpisał ustawę z 9 marca br. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz.U. 2017 poz. 648, dalej: „Ustawa”). Jedną z kwestii, jakie ona reguluje jest m.in. wymiana informacji podatkowych o jednostkach wchodzących w skład grupy podmiotów (Country-by-Country Reporting: CBCR). Ustawa ta nie tylko przeniosła przepisy dotyczące CBCR z ustawy podatkowej, ale wprowadziła także szereg zmian w zakresie obowiązku jego składania, tj. przede wszystkim rozszerzyła zakres podmiotów zobowiązanych do jego przekazania.   

Przerwa w transporcie uniemożliwia zastosowanie stawki 0% podatku VAT, jak wynika z najnowszego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 10 lutego 2017 r. (sygn. akt I FSK 628/15).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej: „TSUE”) wydał wyrok w sprawie portugalskiego podmiotu, w którym odniósł się do możliwości zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku gdy zagraniczny kontrahent nie będzie posiadał numeru VAT-UE. Rozstrzygnięcie TSUE ma również zastosowanie dla polskich podatników.

Na zastosowanie 50% stawki sankcyjnej dla doszacowanego dochodu pomiędzy podmiotami powiązanymi organ podatkowy ma tylko 3 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. Po tym czasie, do momentu upływu 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, może on zastosować jedynie podstawową stawkę wynoszącą 19%. Takie wnioski wynikają z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 października 2016 r., o sygn. akt II FSK 2288/14. NSA dodatkowo wskazał, że dokumentacja cen transferowych powinna być przygotowywana na bieżąco, a nie tylko na potrzeby kontroli. Jeśli podatnik nie dopełnił tego obowiązku, to dokumentacja może być uznana za „nierzetelną”.

1 marca 2017 r. weszła w życie większość przepisów Ustawy z 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1947) – dalej: „Ustawa o KAS”.

W ostatnim czasie pojawił się ważny wyrok rozpatrujący kwestię opodatkowania opłat pobieranych przez organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Zdaniem Trybunału Sprawiedliwości opłaty te stanowią rekompensatę, a nie usługę, w związku z tym nie są opodatkowane VAT.

Z początkiem roku wprowadzone zostały istotne zmiany w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, m.in. w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku u źródła w związku z wypłatą wynagrodzenia na rzecz zagranicznych podmiotów.