Po przełomowym wyroku z 30 września 2015 roku NSA (sygn. akt II FSK 3137/14) nastąpiło ujednolicenie stanowiska w kwestii obowiązku dokumentacyjnego w odniesieniu do umów o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową. Sądy jednoznacznie orzekają, że należy je traktować jako umowy pożyczki i dokumentować. Powyższe potwierdzają zarówno wyroki sądów pierwszej instancji (WSA w Kielcach z 17.05.2016 r., sygn. akt I SA/Ke 201/16; WSA w Szczecinie z 5.04.2016 r., sygn. akt I SA/Sz 175/16; WSA w Warszawie z 10.03.2016 r., sygn. akt III SA/Wa 210/15; WSA w Lublinie z 30.12.2015 r., sygn. akt I SA/Lu 674/15; WSA w Łodzi z 13.11.2015 r., sygn. akt I SA/Łd 714/15; WSA we Wrocławiu z 12.11.2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1131/15; WSA w Gliwicach z 6.11.2015 r., sygn. akt I SA/Gl 484/15), jak i wyroki sądu drugiej instancji (NSA z 4.08.2016 r., sygn. akt II FSK 1097/16; NSA z 3.08.2016 r., sygn. akt II FSK 879/16; NSA z 3.08.2016 r., sygn. akt II FSK 880/16; NSA z 13.07.2016 r., sygn. akt II FSK 1706/14; NSA z 13.07.2016 r., sygn. akt II FSK 1704/14).
Poland
