Przełom roku to czas inwentaryzacji i zamykania ksiąg rachunkowych, do którego warto się sumiennie przygotować. Jeśli jesteś w trakcie zamykania roku obrotowego, zapoznaj się z poniższym zestawieniem i sprawdź, czy wypełniłeś wszystkie wymagane prawem obowiązki.
Przeprowadzenie inwentaryzacji składników majątkowych to obowiązek wynikający z ustawy o rachunkowości. Zgodnie z jej zapisami jednostki są zobowiązane do przeprowadzenia na ostatni dzień roku obrotowego inwentaryzacji drogą spisu ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic, drogą otrzymania od banków i uzyskania od kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanego w księgach rachunkowych jednostek stanu tych aktywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic oraz drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników.
W obrocie gospodarczym wykorzystywane są składniki majątku o różnorodnej postaci i cechach. Zapewnienie płynności obrotu tymi aktywami zależy od możliwości określenia ich wartości w jednostkach pieniężnych. Jednak nie tylko cele transakcyjne (obrót danym dobrem) przyczyniają się do konieczności przygotowania wyceny. Bardzo często wycena określonych aktywów jest przygotowana w związku z wymogami sprawozdawczymi lub jako opinia wykorzystywana w toczącym się postępowaniu sądowym. Wyceny wykorzystywane są również w procesie zarządzania określonymi aktywami, jako narzędzie służące do identyfikacji czynników stymulujących wzrost ich wartości.
Podczas badania sprawozdań finansowych za rok 2014 odniosłam wrażenie, że wprowadzenie Krajowego Standardu Rachunkowości nr 9 „Sprawozdanie z działalności” (dalej KSR 9) niewiele zmieniło w zakresie jakości sporządzanych sprawozdań z działalności. Nadal zdarza się, że sprawozdanie z działalności napisane jest na jednej stronie arkusza A4, opiera się tylko na dwuletnich danych finansowych lub informacjach przekopiowanych wprost ze sprawozdania finansowego, ewentualnie opatrzonych komentarzami „nastąpił wzrost/spadek o tyle i tyle”, bez jakichkolwiek bardziej szczegółowych wyjaśnień, co było przyczyną zanotowanych zmian. Oczywiście nie chodzi mi o to, żeby w sprawozdaniu z działalności ujawniać od razu tajemnice handlowe przedsiębiorstwa, ale oczekiwałabym po nim bardziej kompleksowych informacji, pozwalających wyrobić sobie zdanie o faktycznej kondycji przedsiębiorstwa.
Poza kwestiami dotyczącymi niewłaściwej prezentacji w bilansie oraz rachunku zysków i strat nierzadko spotyka się niedociągnięcia w kwestii rachunku przepływów pieniężnych, który jest istotnym punktem wyjścia dla analizy stopnia płynności finansowej jednostki oraz przepływu środków w przedsiębiorstwie. Zaniedbania zdarzają się również w odniesieniu do informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego, gdzie najczęstszym błędem jest brak stosownych ujawnień, w tym dotyczących zdarzeń gospodarczych, które w danym okresie nie mają swojego przełożenia na księgi rachunkowe, ale mogą mieć istotny wpływ w przyszłości.
OZE powinny stanowić w najbliższych latach jeden z najprężniej rozwijających się obszarów gospodarki w Polsce, co wynika również z faktu, że rynek ten – w porównaniu z innymi krajami UE – u nas dopiero raczkuje. Możliwości wzrostu są zatem znacznie większe w stosunku do względnie nasyconych rynków Europy Zachodniej.
Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się nierozerwalnie z obowiązkiem prowadzenia księgowości firmy. Przedsiębiorca może prowadzić księgowość samodzielnie lub za pośrednictwem biura rachunkowego. Najczęściej spotykanym sposobem realizacji tego zobowiązania jest rozliczanie się w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej PKPiR), czyli tzw. uproszczonej księgowości. Drugim sposobem, wymagającym większych nakładów pracy i kosztowniejszym, jest prowadzenie pełnej księgowości. Warto więc wiedzieć, kto taką księgowość prowadzić musi i jak się do tego przygotować.
Doradca podatkowy jest po to, aby problemy podatkowe nigdy nie przesłoniły biznesu. W naszej pracy staramy się więc wspólnie z Klientem osiągnąć taki model funkcjonowania przedsiębiorstwa, żeby można było o nim powiedzieć: „business first”. Wszelkie analizy (także te dla celów controllingu) oraz księgowość i rozliczenia podatkowe powinny być zoptymalizowane, ale zdecydowanie pozostać w tle. Biznesu nie prowadzi się po to, aby móc sporządzić sprawozdanie finansowe albo zapłacić podatek. To są raczej zazwyczaj niemile widziane konsekwencje biznesowego sukcesu.
W poprzednim poście poruszyłem temat trudności, jakie niesie ze sobą przewidywanie warunków, w jakich przyjdzie funkcjonować przedsiębiorcom w przyszłości. Wyzwanie to jest kluczowe dla określenia skali i kierunków rozwoju przedsiębiorstwa, będących głównymi czynnikami wpływającymi na zdolność do tworzenia wartości. Dlatego, pomimo trudności, procesu tego nie należy lekceważyć i bagatelizować.
Art. 79 pkt. 4 Ustawy o rachunkowości wskazuje, że ten kto wbrew przepisom ustawy nie składa sprawozdania finansowego lub sprawozdania z działalności we właściwym rejestrze sądowym dokonuje przestępstwa, co skutkuje odpowiedzialnością karną: grzywną albo karą ograniczenia wolności. Sankcje za niezłożenie sprawozdania finansowego wynikają też z Kodeksu karnego skarbowego.
