Jeszcze kilka lat temu audyt był traktowany jako zło konieczne i kolejny obowiązek do spełnienia. Teraz biegli rewidenci coraz częściej uważani są za doradców, którzy swoją wiedzą i doświadczeniem mogą wpierać działalność spółki.
Badanie sprawozdań finansowych przez niezależnego biegłego rewidenta stanowi coraz ważniejszy element komunikacji pomiędzy badanymi jednostkami i ich inwestorami oraz pełni znaczącą funkcję w budowaniu poczucia bezpieczeństwa u udziałowców, akcjonariuszy i wszystkich pozostałych zewnętrznych podmiotów, zainteresowanych kondycją przedsiębiorstwa.
Rosnąca konkurencja i wciąż mocna presja na ceny - jak audytorzy radzą sobie w tak trudnym otoczeniu rynkowym, jak pozyskują nowych klientów? Jak zmienia się specyfika pracy audytora, czy wyzwań przybywa?
Zwrot podatku od towarów i usług, a dokładniej zwrot różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym a podatkiem należnym bywa dla przedsiębiorców istotnym elementem, wpływającym na decyzje i plany biznesowe, a niejednokrotnie nawet decydującym o płynności finansowej przedsiębiorstwa. To pewien paradoks, gdyż akurat VAT powinien być dla przedsiębiorców podatkiem neutralnym. Nie dziwi więc, że życzeniem przedsiębiorców jest to, aby zwrot podatku VAT następował jak najszybciej. Ustawodawca, realizując (przynajmniej w swoim mniemaniu) zasadę neutralności VAT, wskazał w art. 87 ust. 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: UPTU), że co do zasady zwrot różnicy podatku powinien nastąpić w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Kolejne zdanie tego przepisu stanowi jednak, że jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego.
13 stycznia 2016 roku Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości opublikowała nowy Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej nr 16 „Leasing”, który zastąpi dotychczasowy MSR 17.
Prowadząc wymianę handlową z kontrahentami z Unii Europejskiej, podmioty krajowe są zobligowane do wykonania dodatkowych procedur. Przed zawarciem pierwszej wewnątrzwspólnotowej transakcji podatnik ma na przykład obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE. Dokonuje tego poprzez złożenie formularza VAT-R lub samą jego aktualizację, uzyskując prawo do posługiwania się numerem VAT-UE, na który składa się jego NIP poprzedzony literami PL.
Samo zarejestrowanie się przedsiębiorcy jako podatnika VAT-UE nie jest jednak wystarczające, aby dopełnić wszystkich formalności. Organy podatkowe nałożyły na podmioty dokonujące wymiany wewnątrzwspólnotowej obowiązek okresowego składania informacji o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, potocznie zwanej deklaracją VAT-UE. Czy jednak wszystkie transakcje między podmiotami z krajów członkowskich podlegają uzwględnieniu w deklaracji? Otóż nie do końca
Na pewnym etapie życia przedsiębiorstwa właściciele rozważają jego zbycie. Może to być podyktowane trudną sytuacją rynkową, synergiami płynącymi z fuzji z innym podmiotem, wiekiem właścicieli lub ich nowymi planami na przyszłość a także wieloma rozmaitymi czynnikami. Nie każda firma jednak do przejęcia się nadaje. No, może to zbyt brutalne sformułowanie – nadawać się do przejęcia może każda firma, jednak nie zawsze cena jest dla sprzedającego atrakcyjna. Niejednokrotnie słyszy się o przejęciu firmy „za złotówkę” i nie zawsze dotyczy to przedsiębiorstwa, które tonie w długach. Dlaczego tak się dzieje, że jedne firmy zmieniają właścicieli na dobrych warunkach a innych nikt nie chce przejąć?
W temacie ograniczania kosztów w spółkach kapitałowych pojawia się niejednokrotnie pytanie, czy członkom rady nadzorczej należy wypłacać wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji w tymże organie. Niektórzy powiedzą, że wkład pracy, czy też czas poświęcony na wykonywanie obowiązków członka rady nadzorczej (zwłaszcza niewielkiej) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są tak nieznaczne, że nie uzasadniają konieczności wypłacania im wynagrodzenia z tego tytułu. Czy jednak powyższe twierdzenie jest zasadne i czy taka oszczędność spółce aby na pewno się opłaca?
Bliskie kontakty naszych doradców z naszymi Klientami wskazują jednak na to, że koncentrujemy się na biznesie – ani nie spodziewamy się wiele po politykach, ani nie uważamy, że będą w stanie wiele zepsuć. Najważniejsze aby relacje biznesowe na linii Warszawa-Berlin działały bez zarzutu. Dawno już jednak nie musieliśmy omawiać tematów politycznych w kontekście prowadzenia biznesu w Polsce. Wiele wskazuje jednak na to, że i z tych kompetencji jesteśmy zmuszeni korzystać w ramach German Desku…
Szacunkowa wartość rynku odzieży i obuwia w Polsce w 2014 r. wyniosła 7,3 miliarda euro[1] i była wyższa w stosunku do roku poprzedniego o 5,6%. Segment odzieżowy odnotował wzrost o 5,9%, wobec 4,5% wzrostu segmentu obuwniczego. W roku 2014 większość firm z branży rozwinęła sieci sprzedaży, co w połączeniu z rosnącym popytem przełożyło się na wzrost przychodów.
