Transakcje

Nowelizacja Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obowiązująca od 1 stycznia 2022 r. w zakresie przepisów dotyczących cen transferowych, wprowadziła znaczne uproszczenia w zakresie sporządzanych dokumentacji. Zmiany umożliwiły m.in. zwolnienie mikro- i małych przedsiębiorców z obowiązku przygotowywania analizy porównawczej lub analizy zgodności. Niestety, przepisy te nie są do końca jasne, a wątpliwości interpretacyjne podatników budzi przede wszystkim sposób określania statusu przedsiębiorcy. Jak powinno się to robić?

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej 8 grudnia 2022 roku wydał niezwykle niekorzystny dla podatników wyrok (C 247/21). TSUE orzekł w nim jednoznacznie, iż, w ramach uproszczonej wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, podatnik musi zawrzeć na fakturze informację o „odwrotnym obciążeniu”, aby móc skorzystać z tej specjalnej procedury. Co więcej – błędu tego nie można naprawić nawet poprzez korektę faktury.

Ministerstwo Finansów, Forum Cen Transferowych oraz Dyrektor Krajowej informacji Skarbowej w wielu dokumentach próbują dokonywać wykładni przepisów dotyczących transakcji z tzw. rajami podatkowymi. Niestety, nie zawsze wyjaśnienia, które otrzymujemy, są po myśli podatników. W interpretacji indywidualnej z 11 stycznia 2022 r. Dyrektor KIS zaprezentował niekorzystne dla podatników stanowisko w sprawie tzw. transakcji rajowych. Jak może to wpłynąć na podmioty realizujące pośrednie transakcje rajowe?

W 2021 r. wśród spoczywających na podatnikach obowiązków sprawozdawczo-informacyjnych za rok podatkowy kończący się 31 grudnia 2020 r. znajdowało się raportowanie dotyczące umów zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego (formularz ORD-U) oraz raportowanie związane z transakcjami z podmiotami powiązanymi lub kontrahentami z rajów podatkowych (formularz TPR). Obowiązek złożenia informacji ORD-U upłynął 31 marca 2021 r., a informacji TPR – 31 grudnia 2021 r.

Restrukturyzacja to tematyka, która wzbudza coraz większe zainteresowanie i zyskuje na znaczeniu. Czynnikiem, który z pewnością wpłynął na wzrost popularności tego zagadnienia jest pandemia COVID-19. Podmioty powiązane zaczęły szukać optymalizacji kosztów oraz rozwiązań zwiększających efektywność posiadanych zasobów m.in. poprzez reorganizację ich działalności. W nowelizacji przepisów dotyczących formularza TPR, wprowadzono odrębną kategorię transakcji kontrolowanych dla Restrukturyzacji, a w niej wyróżniono, aż 13 jej rodzajów, co pośrednio może być dowodem na rosnącą popularność rozwiązań z tego obszaru... W dzisiejszym wpisie przyjrzymy się więc najważniejszym aspektom Restrukturyzacji w kontekście cen transferowych i związanych z nimi wyzwań.

W ramach Polskiego Ładu przewidziano preferencje podatkowe dla spółek dokonujących ekspansji gospodarczej poprzez nabywanie udziałów (akcji) innych podmiotów, a także dokonujących pierwszej oferty publicznej. Analiza przepisów każe jednak wątpić w to, że planowane zachęty będą mieć zasadnicze znaczenie przy podejmowaniu przez podatników strategicznych decyzji o rozwoju.

Kilka miesięcy temu RSM Poland przedstawiło Państwu w zarysie metody księgowego rozliczania łączących się podmiotów. Omówione w ramach tamtego wpisu zagadnienia mogą przynajmniej częściowo zostać wykorzystane również do analizy przedsięwzięcia inwestycyjnego, zwanego w niniejszym wpisie także „biznesem”.

Wbrew pozorom i powszechnym opiniom, forma finansowania transakcji może być różna. Przedsiębiorcy, z którymi współpracuję, najczęściej jako źródło finansowania transakcji wskazują gotówkę. Sprzedający mają zwyczaj zakładać, że kupujący dla zrealizowania transakcji angażuje przede wszystkim środki finansowe w tej właśnie postaci. To rzeczywiście najpowszechniejszy sposób rozliczania transakcji między zaangażowanymi stronami, niemniej warto mieć na uwadze, że gotówka własna kupującego to nie jedyna opcja do sfinalizowania transakcji.

Przedsiębiorstwa funkcjonujące na dzisiejszym rynku rozwijają się głównie w sposób organiczny, zwiększając swoje przychody, zyski oraz pozycję rynkową poprzez działania wewnętrzne takie, jak pozyskiwanie klientów, wprowadzanie kolejnych produktów i usług, szukanie nowych rynków zbytu oraz kanałów dystrybucji. Wzrost organiczny wymaga od zarządzających sprawnego i efektywnego podejmowania decyzji oraz planowania strategii. Dlatego też rozwój nieorganiczny jest niesamowicie ciekawą alternatywą.