Prawo pracy

Zgodnie z przepisami ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wypadek przy pracy to nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą. Pracownik może ulec wypadkowi podczas pracy zarówno w Polsce, jak i w trakcie pełnienia obowiązków służbowych za granicą – między innymi podczas podróży służbowej, oddelegowania lub w związku z wykonywaniem pracy zdalnej. 

Globalna mobilność pracowników otwiera nowe szanse na rynku pracy, ale jest też pewnym wyzwaniem dla pracodawcy. Tradycyjne modele zatrudnienia ustępują miejsca innowacyjnym rozwiązaniom. Nowe formy globalnej mobilności na rynku pracy związane są przede wszystkim z rozwojem technologii, zaś rozwój technologii i elastyczne modele współpracy kreują zupełnie nowe możliwości – i nowe wyzwania. 

Każdy pracodawca ma obowiązek tworzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej. Dotyczy go bez względu na to, jakie ma warunki do stworzenia archiwum i ile osób zatrudnia. Od stycznia 2019 r. Polski rząd wprowadził zmiany w okresie przechowywania dokumentacji, który obecnie wynosi 10 lat (w większości przypadków), zamiast wcześniejszych 50 lat. Zmiany te odnoszą się jednak głównie do prowadzenia dokumentacji pracowniczej osób, z którymi pracodawcy nawiązali stosunek pracy w 2019 r. i później.

Kodeks pracy nakłada na pracodawców obowiązek zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz przeprowadzania szkoleń w zakresie BHP. Należy pamiętać, że powinny one odbywać się w czasie pracy – a ich koszt ponosi pracodawca.

Gdy pracownik choruje, pracodawca co do zasady wypłaca mu wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek chorobowy. Wynagrodzenie chorobowe wypłacane jest za pierwsze 33 dni choroby w danym roku kalendarzowym, z wyjątkiem pracowników powyżej 50 roku życia, dla których wynagrodzenie chorobowe wypłacane jest za pierwsze 14 dni choroby. Wypłata zasiłku chorobowego rozpoczyna się od 15 dnia choroby dla pracowników powyżej 50 roku życia oraz od 34 dnia choroby dla pozostałych.

Świadectwo pracy jest dokumentem, z którym niemal każda osoba aktywnie pracująca na etacie miała do czynienia. Zasadniczo jest to prosty druk dotyczący przebiegu zatrudnienia, który pracodawca wypełniania według swojej wiedzy i przekazuje pracownikowi po zakończeniu stosunku pracy. Choć jest to prozaiczny i przyziemny obowiązek, nie należy lekceważyć staranności w wypełnieniu tego dokumentu (oraz wskazanych w przepisach terminów na jego przekazanie), ponieważ, w razie zaniedbań, konsekwencje dla pracodawcy mogą być naprawdę dotkliwe.

Na jakiej zasadzie pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego? I komu właściwie taki urlop bezpłatny przysługuje? Większość pracowników dobrze zna najpopularniejsze rodzaje urlopów i zdarzyło im się choć raz w życiu wykorzystał gwarantowane przez Kodeks pracy dni urlopu wypoczynkowego, wziął urlop na żądanie, urlop szkoleniowy, urlop wychowawczy lub okolicznościowy. Wzięcie kilku dni bezpłatnego wolnego to jednak coś, względem czego zarówno pracownicy, jak i pracodawcy, pozostają często nieufni. Jak podejść do tego tematu i co powinniśmy o nim wiedzieć?

Rozpoczął się sezon wakacyjny, co sprawia, że zbliżające się urlopy regularnie zaprzątają nasze myśli. Zasady ich wykorzystywania wydają się proste, ale – jak się okazuje – wcale takie nie są.

Pandemia koronawirusa SARS-COV-2 spowodowała, że praca zdalna stała się na całym świecie znacznie bardziej powszechna. W Polsce asumpt do tego stanowi m.in. przepis art. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, w myśl którego w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, w celu przeciwdziałania COVID-19 pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna).

Nie będzie dla nikogo zaskoczeniem, jeżeli powiem, że do upowszechnienia pracy zdalnej – i to zarówno w Polsce, jak i na całym świecie - w głównej mierze przyczyniła się pandemia wywołana COVID-19. Wprowadzenie stanu pandemii skłoniło wielu przedsiębiorców do reorganizacji sposobu świadczenia pracy przez pracowników.