Docierając do Państwa różnymi kanałami komunikacji, sporo uwagi poświęciliśmy ostatnio specyfice pracy audytora oraz zagadnieniom związanym z jego (dobrym) wyborem. Teraz chcielibyśmy przypomnieć, jakie korzyści niesie dla firmy audyt. Wspominaliśmy już wcześniej, że dobrze mieć w audytorze biznesowego partnera na lata, ale teraz chcemy pokazać, jak to wygląda w praktyce – jakie korzyści audytor przynosi badanej spółce i za co de facto klient płaci.
Jakie błędy w sprawozdaniach finansowych widuję najczęściej? Jak zniekształcają one obraz zdarzeń gospodarczych, wpływając na nierzetelność danych prezentowanych właścicielom i wybranym instytucjom? Na co zatem należy zwrócić szczególną uwagę, aby tych błędów uniknąć, prawidłowo zamknąć rok bilansowy oraz zaoszczędzić sobie stresu związanego z wizytą audytorów? Zapraszam do dalszej lektury, w której opisuję wybrane zagadnienia.
W tym oraz kolejnym poście zamierzam uzmysłowić wszystkim i podkreślić ogromny wpływ decyzji kierowniczych na jakość sprawozdawczości spółki. Chciałbym zwrócić uwagę, iż bez świadomości zarządów spółek (jak i organów nadzorczych) co do sedna rachunkowości, bez zrozumienia konieczności sporządzania sprawozdań finansowych oraz właściwego zrozumienia celu audytu wewnętrznego i zewnętrznego, dane finansowe przetworzone przez służby finansowo-księgowe obarczone zostają znacznym błędem, a przynajmniej nie przedstawiają rzetelnie i jasno wszystkich zdarzeń gospodarczych.
Wiele miejsca na łamach naszych stron, a także ogólnopolskich dzienników, poświęciliśmy temu, jak istotne są usługi audytorskie, ile znaczą dla biznesu, jak powinna wyglądać współpraca zarządów czy organów nadzorczych z audytorami, a także jakimi cechami powinien się wyróżniać audytor. Teraz przyszedł czas, aby powiedzieć kilka słów, jak tego audytora (biegłego rewidenta czy też firmę audytorską) należy wybrać.
Ostatnio poświęciliśmy sporo miejsca rozpoznawaniu przychodów z tytułu usług budowalnych oraz doradczych; dziś czas na kolejną branżę; tym razem zajmiemy się analizą sprzedaży produktów niematerialnych. Jak rozpoznać w księgach przychody ze zbycia licencji oraz usługi zainstalowania software’u ?
Wysokiej jakości sprawozdawczość finansowa, potwierdzona audytorską opinią bez zastrzeżeń, dodatkowo stawia kropkę nad i, wskazując na prawidłowy przepływ informacji w podmiocie, na zrozumienie celu sprawozdawczości oraz prawidłowe odzwierciedlenie biznesu w sprawozdaniu finansowym.
W ostatnim roku poświęciliśmy na łamach naszego bloga sporo miejsca nowemu standardowi MSSF 16, który istotnie zmienia koncepcję rozpatrywania umów pod kątem konieczności ujawnienia transakcji w bilansie leasingobiorcy. Kontynuujemy temat, odpowiadając na kolejny zestaw najczęściej pojawiających się pytań, związanych z tym standardem.
Od dłuższego czasu dostrzegamy wzmożoną aktywność wśród podmiotów w zakresie zapytań dotyczących zagadnienia leasingu, jak również analizy umów, jakie podpisały na korzystanie z określonych aktywów: czy to w postaci leasingu, czy też dzierżawy/najmu.
Jakiś czas temu pisaliśmy o zmianach w zakresie sporządzania i składania w odpowiednim rejestrze sądowym sprawozdań finansowych, a przede wszystkim o tym, że od marca 2018 roku mogły być one składane tylko w wersji elektronicznej (np. w formacie pdf), ale i taka – wydawałoby się prosta – forma przysporzyła wielu problemów – głównie z powodu braku nr PESEL członków zarządów oraz braku podpisów elektronicznych. Można zatem przypuszczać, że skoro elektroniczne składanie sprawozdań okazało się być kłopotliwe, to od 1 października 2018 roku czeka nas w związku z tą czynnością istny kataklizm. Dlaczego? Już wyjaśniam.
Ostatnio wspomnieliśmy o modyfikacjach umów leasingowych. Kolejną kwestią wymagającą poruszenia i występującą w gospodarczej rzeczywistości jest leasing zwrotny. Bardzo często dochodzi do sytuacji, w której jednostki w pierwszej kolejności dokonują nabycia danego aktywa trwałego (budynek, specjalistyczne urządzenie, czy też maszyna służąca do produkcji wyrobów), ale z powodu braku środków finansowych lub poczynionych optymalizacji w zakresie finansowania swoich inwestycji jednostki postanawiają dane aktywa sprzedać, by następnie „wziąć” je w leasing.
