W ostatnim roku poświęciliśmy na łamach naszego bloga sporo miejsca nowemu standardowi MSSF 16, który istotnie zmienia koncepcję rozpatrywania umów pod kątem konieczności ujawnienia transakcji w bilansie leasingobiorcy. Kontynuujemy temat, odpowiadając na kolejny zestaw najczęściej pojawiających się pytań, związanych z tym standardem.
Nowy standard, którego wejście w życie nastąpi za blisko miesiąc, nie tylko będzie obowiązywał te podmioty, które mają podpisane umowy leasingu, ale także jednostki zobowiązane innego rodzaju dokumentami takimi, jak: umowy dzierżawy, umowy najmu itp. Należy rozważyć każdorazowo umowę, która przenosi prawo do użytkowania aktywa (lub zasadniczej części aktywa) na określony czas w zamian za opłatę.
W ostatnim roku poświęciliśmy na łamach naszego bloga sporo miejsca nowemu standardowi MSSF 16, który istotnie zmienia koncepcję rozpatrywania umów pod kątem konieczności ujawnienia transakcji w bilansie leasingobiorcy. Zasadniczo większość zawartych kontraktów przenosi na korzystającego prawa do aktywa w zamian za opłatę, a więc gros leasingobiorców/najmujących będzie zobligowanych do zaprezentowania w swoim bilansie tego prawa, z którego korzysta. I nie mówimy tu stricte o aktywach, ale o samym prawie do korzystania z aktywa, które musi zostać odpowiednio wycenione.
W trakcie prowadzonych przez nas szkoleń z MSSF księgowi, a także nasi klienci zadają liczne pytania, na które spróbuję odpowiedzieć w tym i w kolejnym artykule.
Jakiś czas temu pisaliśmy o zmianach w zakresie sporządzania i składania w odpowiednim rejestrze sądowym sprawozdań finansowych, a przede wszystkim o tym, że od marca 2018 roku mogły być one składane tylko w wersji elektronicznej (np. w formacie pdf), ale i taka – wydawałoby się prosta – forma przysporzyła wielu problemów – głównie z powodu braku nr PESEL członków zarządów oraz braku podpisów elektronicznych. Można zatem przypuszczać, że skoro elektroniczne składanie sprawozdań okazało się być kłopotliwe, to od 1 października 2018 roku czeka nas w związku z tą czynnością istny kataklizm. Dlaczego? Już wyjaśniam.
Ostatnio wspomnieliśmy o modyfikacjach umów leasingowych. Kolejną kwestią wymagającą poruszenia i występującą w gospodarczej rzeczywistości jest leasing zwrotny. Bardzo często dochodzi do sytuacji, w której jednostki w pierwszej kolejności dokonują nabycia danego aktywa trwałego (budynek, specjalistyczne urządzenie, czy też maszyna służąca do produkcji wyrobów), ale z powodu braku środków finansowych lub poczynionych optymalizacji w zakresie finansowania swoich inwestycji jednostki postanawiają dane aktywa sprzedać, by następnie „wziąć” je w leasing.
W niniejszym artykule – kontynuując temat MSSF/IFRS 16 – przyjrzymy się sytuacjom, w których dochodzi do modyfikacji umowy leasingowej. Na wstępie warto przypomnieć, iż zmiana stopy procentowej, w oparciu o którą kalkulowane są odsetki dla leasingodawcy, czy też zmiana indeksu (np. poziom inflacji), w oparciu o który kalkulowane są płatności leasingowe są częścią zmiennych opłat i nie będą przedmiotem dalszych rozważań. Ich zmiana powoduje jedynie konieczność korekty zobowiązań pozostałych do zapłaty oraz odpowiednio aktywów z tytułu prawa do użytkowania.
Sporo do tej pory nadmienione zostało w kwestii możliwych wyłączeń spod nowego standardu, wyceny aktywów i zobowiązań, dyskonta, wdrożenia nowego standardu czy komponentów leasingowych. Kolejną kwestią, która powinna zostać rozważona na tzw. inception date to definicja umowy leasingowej. Zgodnie z MSSF 16 umowa ma charakter leasingu jeśli w zamian za wynagrodzenie ma prawo sprawowania kontroli, w tym pobierania korzyści ekonomicznych, nad użytkowaniem zidentyfikowanego składnika aktywów przez określony czas.
W ostatnim artykule wspominaliśmy, że jednostki mogą zastosować nowy standard tak, jak inne nowe standardy – z pełnym podejściem retrospektywnym. O wiele większym zainteresowaniem może cieszyć się zmodyfikowane podejście retrospektywne. Nie można całkowicie zapomnieć o korekcie bilansu otwarcia, niemniej Rada ds. międzynarodowych standardów rachunkowości zgodziła się na znaczną oszczędność czasu i kosztów przy zmianie standardów i wdrożeniu MSSF 16, poprzez ograniczenia w korekcie lat porównywalnych.
Ostatnim razem skupiliśmy się na ustaleniu i omówieniu komponentów leasingowych i nieleasingowych oraz na tym, jak dokonać podziału opłat pomiędzy te części kontraktu. W kolejnych artykułach poruszone zostaną tematy związane z modyfikacjami umowy leasingu i opłatami zmiennymi. Otrzymujemy wiele zapytań dotyczących MSSF 16 i kwestii zastosowania nowych regulacji po 1 stycznia 2019 roku, dlatego na początek przyjrzyjmy się kwestii zastosowania standardu po raz pierwszy.
Poprzednio skupiliśmy się na ustaleniu wartości początkowej prawa do korzystania z aktywa. Wspomnieliśmy o tym, że wartość zobowiązania powinna zostać zdyskontowana. A jak wyliczyć dyskonto? Jaką stopę dyskonta zastosować?
W poprzednich częściach omawialiśmy teoretyczne aspekty związane z leasingiem i nowym standardem, m.in. kogo dotyczy, jakie są zwolnienia i kiedy następuje rozpoczęcie leasingu. Kolejnym zagadnieniem, które omówimy to ustalenie wartości początkowej oraz stawki amortyzacyjnej.
