Sądy administracyjne zgodnie twierdzą, że dokumentacja podatkowa, której elementy określone są w art. 9a UPDOP jest podstawowym źródłem dowodowym zawierającym informacje, które umożliwiają przeprowadzenie analizy istoty działań gospodarczych oraz dokonanie ich oceny wskazującej, czy wynagrodzenie w transakcji zawartej pomiędzy podmiotami powiązanymi zostało ustalone na poziomie rynkowym, czyli nie różniącym się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty. Dokumentacja podatkowa ma chronić podatnika przed sankcjami, w związku z tym, nie może zostać przygotowana nierzetelnie i przedstawiona w niekompletny sposób. Biorąc pod uwagę powyższe, za niekompletną dokumentację uznaje się taką, która nie spełnia wymogów oraz nie zawiera wszystkich elementów wskazanych w art. 9a UPDOP.
Zgodnie z WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 lipca 2012 roku, sygn. akt I SA/Wr 706/12 ustawa o podatku dochodowym nie reguluje sytuacji, w której podatnik przedstawia dokumentację, ale niekompletną. Można zatem uznać, że podatnik wykonał formalnie swój obowiązek chociaż nienależycie, albo można zająć stanowisko, że obowiązku tego nie wykonał, bowiem przedłożył organowi jedynie część dokumentacji podatkowej wymaganej art. 9a ustawy, co skutkuje zastosowaniem sankcji z art. 19 ust. 4 ustawy w sytuacji, gdy organy podatkowe dokonały oszacowania dochodu.
Biorąc pod uwagę powyższe, można stwierdzić, że nierzetelna dokumentacja podatkowa, to taka, która jest przedstawiona niezgodnie ze stanem rzeczywistym oraz nie posiada wszystkich niezbędnych elementów określonych w ustawie o podatku dochodowym. Dokumentacja przygotowana nierzetelnie nie zawiera wyczerpujących informacji na temat zrealizowanych transakcji objętych obowiązkiem dokumentacyjnym.
Opracowane na podstawie:
NSA z 1.03.2011 r., sygn. akt II FSK 1924/09
WSA we Wrocławiu z 26.07.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 706/12