13 stycznia 2016 roku Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości opublikowała nowy Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej nr 16 „Leasing”, który zastąpi dotychczasowy MSR 17.
13 stycznia 2016 roku Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości opublikowała nowy Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej nr 16 „Leasing”, który zastąpi dotychczasowy MSR 17.
Prowadząc wymianę handlową z kontrahentami z Unii Europejskiej, podmioty krajowe są zobligowane do wykonania dodatkowych procedur. Przed zawarciem pierwszej wewnątrzwspólnotowej transakcji podatnik ma na przykład obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE. Dokonuje tego poprzez złożenie formularza VAT-R lub samą jego aktualizację, uzyskując prawo do posługiwania się numerem VAT-UE, na który składa się jego NIP poprzedzony literami PL.
Samo zarejestrowanie się przedsiębiorcy jako podatnika VAT-UE nie jest jednak wystarczające, aby dopełnić wszystkich formalności. Organy podatkowe nałożyły na podmioty dokonujące wymiany wewnątrzwspólnotowej obowiązek okresowego składania informacji o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, potocznie zwanej deklaracją VAT-UE. Czy jednak wszystkie transakcje między podmiotami z krajów członkowskich podlegają uzwględnieniu w deklaracji? Otóż nie do końca
Na pewnym etapie życia przedsiębiorstwa właściciele rozważają jego zbycie. Może to być podyktowane trudną sytuacją rynkową, synergiami płynącymi z fuzji z innym podmiotem, wiekiem właścicieli lub ich nowymi planami na przyszłość a także wieloma rozmaitymi czynnikami. Nie każda firma jednak do przejęcia się nadaje. No, może to zbyt brutalne sformułowanie – nadawać się do przejęcia może każda firma, jednak nie zawsze cena jest dla sprzedającego atrakcyjna. Niejednokrotnie słyszy się o przejęciu firmy „za złotówkę” i nie zawsze dotyczy to przedsiębiorstwa, które tonie w długach. Dlaczego tak się dzieje, że jedne firmy zmieniają właścicieli na dobrych warunkach a innych nikt nie chce przejąć?