18 czerwca 2015 r. obradujący w składzie 3 sędziów Sąd Najwyższy (sygn. akt III CZP 31/15) podjął uchwałę, z której wynika, że roszczenie przysługujące wspólnikowi wobec spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o wypłatę dywidendy nie ma charakteru roszczenia okresowego.
Najistotniejszą dla przedsiębiorców implikacją tego rozstrzygnięcia jest właściwe zastosowanie okresów przedawnienia. Dla roszczeń o charakterze okresowym przedawnienie wynosiłoby tylko trzy lata, w tym przypadku zastosowanie zaś znajdzie dziesięcioletni okres ogólny. W praktyce oznacza to, że wspólnicy będą mieli 10 lat na dochodzenie od spółki niewypłaconej w poprzednich latach dywidendy.
W przyjętej uchwale Sąd Najwyższy rozstrzygnął także, że trwanie postępowania likwidacyjnego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi przeszkodę dla uwzględnienia roszczenia wspólnika o wypłatę dywidendy uchwalonej jeszcze przed otwarciem likwidacji. Oznacza to, że w czasie trwania likwidacji wspólnik nie może skutecznie domagać się wypłaty udziału w zysku, bez względu na czas powstania roszczenia. Ten pogląd jest spójny z brzmieniem art. 275 § 2 ksh, w myśl którego w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków przed spłaceniem wszystkich zobowiązań. Wspólnicy spółek z ograniczoną odpowiedzialnością powinni zatem o takim stanowisku pamiętać, rozważając podjęcie uchwały o rozwiązaniu i likwidacji spółki.