Ustawa o rachunkowości

W trosce o środowisko, Unia Europejska ustala limit ilości dwutlenku węgla, który może trafić do atmosfery. Międzynarodowa wspólnota kontroluje ten proces wymagając, aby europejskie przedsiębiorstwa, za każdą tonę CO2 emitowaną przez siebie do atmosfery, przedstawiały certyfikaty European Union Allowance (EUA) – czyli prawa majątkowe do emisji gazów cieplarnianych. Jako, że EUA są instrumentem europejskiego systemu handlu emisjami znanego szerzej jako EU ETS, księgowi i przedsiębiorcy powinni pamiętać o odpowiednim ujmowaniu ich w księgach rachunkowych i prezentacji w sprawozdaniu finansowym.

Leasing jest szczególną formą finansowania działalności – dzięki niej firmy nie muszą nabywać aktywów, aby z nich korzystać. Rosnąca popularność leasingu spowodowała, że wielu przedsiębiorców rozważa wady i zalety tego typu finansowania, także w kontekście kosztów podatkowych. Bardzo ważną, lecz często pomijaną kwestią jest jednak właściwe rozpoznanie formy leasingu w ujęciu bilansowym. Na co powinniśmy w takim wypadku zwrócić uwagę?

Nie tak dawno analizowaliśmy wycenę aktywów trwałych pod kątem utraty ich wartości, czyli pokrótce omówiliśmy test na impairment. Wybraliśmy ten temat ze względu na spowolnienie gospodarcze w niektórych branżach. Dzisiaj omówimy inny obszar sprawozdawczości finansowej, spopularyzowany w ostatnich latach – kryptowaluty. Jak ująć oraz wycenić te wirtualne aktywa w sprawozdaniu finansowym?

Inwentaryzacja zapasów jest ważnym elementem kontroli wewnętrznej w każdej jednostce. Poprawnie przeprowadzona powinna pomóc w ustaleniu rzeczywistego stanu zapasów oraz ich przydatności, a także ustaleniu różnic inwentaryzacyjnych i rozliczeniu osób odpowiedzialnych materialnie za powierzone im mienie. Proces ten ma również duże znaczenie dla kontroli prawidłowości prowadzenia ksiąg rachunkowych, poprawy zabezpieczenia mienia oraz przeciwdziałania powstawaniu nieprawidłowości w gospodarowaniu majątkiem spółki.

Przedsiębiorcy zagraniczni, chcąc rozpocząć biznes w Polsce, mogą utworzyć na terytorium RP oddział przedsiębiorstwa zagranicznego, którego charakterystykę oraz specyfikę w zakresie prowadzenia rachunkowości przedstawię w niniejszym artykule.

Klasyfikacja podmiotów gospodarczych jest bardzo ważnym wyznacznikiem, określającym zasady prowadzenia działalności gospodarczej. Przynależność do poszczególnych grup z klasyfikacji decyduje m.in. o tym, czy dana jednostka gospodarcza będzie prowadzić wyłącznie obowiązkową ewidencję, ukierunkowaną na rozliczenia podatkowe, oraz określa, w jakim zakresie będzie wykonywać obowiązki związane ze sporządzaniem sprawozdań finansowych. Kryterium wielkości przedsiębiorstwa stosuje się również przy przyznawaniu różnego rodzaju dotacji, środków pomocy publicznej oraz nakładaniu podatkowych obowiązków sprawozdawczych.

Od poprzedniego wpisu na temat zasad rachunkowości minęło już trochę czasu, ale, dzięki dużej przerwie między publikacjami, przy okazji licznych rozmów na temat ostatniej notki blogowej udało się zgromadzić szeroki wachlarz reakcji i wątpliwości czytelników, pozwalający na ponowne poruszenie omawianych wcześniej zagadnień, jednak pod nieco innym kątem.

W razie łączenia się spółek, na skutek którego dotychczasowi udziałowcy nie tracą nad nimi kontroli, można zastosować metodę łączenia udziałów, o której mowa w art. 44c UoR. W szczególności dotyczy to łączenia się spółek zależnych w sposób bezpośredni lub pośredni od tej samej jednostki dominującej, jak również połączenia jednostki dominującej niższego szczebla z jej jednostką zależną.

Spółki handlowe o podobnym profilu bardzo często decydują się na połączenie w celu szybszego rozwoju. Łączenie się spółek jest wykorzystane jako rozwiązanie, które zwiększa efektywność przedsiębiorstw oraz zmniejsza koszty działalności, a dzięki temu pozwala osiągnąć efekt synergii.

Podczas badania sprawozdań finansowych za rok 2014 odniosłam wrażenie, że wprowadzenie Krajowego Standardu Rachunkowości nr 9 „Sprawozdanie z działalności” (dalej KSR 9) niewiele zmieniło w zakresie jakości sporządzanych sprawozdań z działalności. Nadal zdarza się, że sprawozdanie z działalności napisane jest na jednej stronie arkusza A4, opiera się tylko na dwuletnich danych finansowych lub informacjach przekopiowanych wprost ze sprawozdania finansowego, ewentualnie opatrzonych komentarzami „nastąpił wzrost/spadek o tyle i tyle”, bez jakichkolwiek bardziej szczegółowych wyjaśnień, co było przyczyną zanotowanych zmian. Oczywiście nie chodzi mi o to, żeby w sprawozdaniu z działalności ujawniać od razu tajemnice handlowe przedsiębiorstwa, ale oczekiwałabym po nim bardziej kompleksowych informacji, pozwalających wyrobić sobie zdanie o faktycznej kondycji przedsiębiorstwa.