Tax - strona 2

Gdy w Ordynacji podatkowej z początkiem roku 2003 pojawiły się pierwsze przepisy dotyczące interpretacji przepisów prawa podatkowego, Ministerstwo Finansów odtrąbiło swój wielki sukces. Do podatników trafiła informacja, że odtąd znacząco zwiększy się pewność prawa a to na skutek tego, że sposób wykładni i zastosowania przepisów będzie praktycznie z góry znany. W praktyce – jak to zwykle bywa – okazało się, że potężnym problemem jest zapewnienie jednolitości wydawanych interpretacji (początkowo taką interpretację można było uzyskać u naczelnika każdego urzędu skarbowego, w tej chwili wydaje je tylko kilku specjalnie wyznaczonych do tego dyrektorów izb skarbowych) oraz ustalenie zakresu ochrony, jaki gwarantują pytającym podatnikom. Później z inicjatywy Naczelnego Sądu Administracyjnego pojawiła się „interpretacja-widmo” – niby wydana, ale ciągle niedoręczona. Teraz na dokładkę jest i inna trudność – jeżeli otrzymana interpretacja zdaniem podatnika nie odpowiada prawu, zmuszony jest on czekać na finalne rozstrzygnięcie nawet… 5 lat. Sęk w tym, że przez ten czas przepisy zdążą się 7 razy zmienić, a podatnika może już nie być. Nie każdego stać (zarówno mentalnie, jak i finansowo) na podjęcie ryzyka pójścia pod prąd…

Tym razem chciałbym napisać parę słów o opłatach, jakie dość często można spotkać w branży usług hotelowych. Chodzi mi o opłaty z tytułu odwołania lub niewykorzystania rezerwacji oraz ich rozliczenie na gruncie podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Szczególną uwagę chciałbym zwrócić na tzw. attrition fee, czyli opłatę za zarezerwowane, ale niewykorzystane pokoje hotelowe.

Jak to zwykle bywa przy zmianach w podatkach, trochę po cichu i tylnymi drzwiami wprowadzana jest istotna zmiana dotycząca momentu uwzględnienia w kalkulacji CIT/PIT skutków wystawionej (lub otrzymanej) faktury korygującej. Dlaczego to tak istotne?

Niewątpliwie każdy podmiot powiązany zadaje sobie pytanie, czy opracowywać dokumentację podatkową, czy liczyć na łut szczęścia i brak wezwania z urzędu do jej przedłożenia? A jeśli już ją sporządzać, to kiedy – w trakcie roku podatkowego, czy po jego zakończeniu? Obecnie prawie każda kontrola w zakresie podatku dochodowego wiąże się z wezwaniem do przedstawienia dokumentacji cen transferowych. Jednym z najczęściej popełnianych błędów w okresie od 1.01.2013 roku do 1.07.2014 roku, w przypadku uszczupleń zobowiązań podatkowych przekraczających 1 000 PLN, był brak dokumentacji[1]. Również w bieżącym roku kontrola dokumentacji podatkowej będzie stanowić jeden z priorytetów kontroli podatkowych (vide Krajowy Plan Działań Administracji Podatkowej na 2015 rok).

Kwestia poboru podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) przy transakcji podwyższenia kapitału zakładowego w spółkach komandytowo-akcyjnych (dalej: SKA) budziła od dłuższego czasu wątpliwości. W przypadku wniesienia wkładów do SKA na pokrycie kapitału zakładowego z jednoczesnym wykreowaniem agio, problemem było określenie podstawy opodatkowania tj. odpowiedź na pytanie czy była nią wartość wkładów powiększających majątek spółki czy wartość, o którą podwyższono jej kapitał zakładowy.

W ostatnim czasie nasi klienci zadają coraz więcej pytań o właściwe rozliczanie na gruncie podatku VAT różnego rodzaju wezwań do zapłaty kar i odsetek umownych z tytułu niewywiązywania się z umowy. Wezwania takie mogą pojawić się chociażby w przypadku konieczności zawiadomienia kontrahentów o opóźnieniach w płatnościach. Sporządzający wezwania, którzy naliczają opłaty za ich wystawienie, rozliczają również z tego tytułu podatek VAT, wskazując go na fakturze. Czy słusznie? Ponieważ spotykam się z takimi sytuacjami coraz częściej, chciałbym po krótce wyjaśnić, jak wezwania do zapłaty powinny być rozliczane na gruncie podatku VAT.

Jednym z przypadków, gdy możliwe jest odliczenie 100% podatku VAT naliczonego przy zakupie i użytkowaniu samochodu osobowego, jest wykorzystywanie go wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Dla udowodnienia, że samochód jest użytkowany wyłącznie do takich celów, podatnik jest zobowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. I tu pojawiają się przysłowiowe schody. Ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje, w jaki sposób prowadzić ową ewidencję oraz jakie rubryki powinna ona zawierać, jednak zainteresowani podatnicy rozumieją wytyczne inaczej niż egzekwujący prawo urzędnicy aparatu skarbowego.

Z perspektywy członka zarządu, przedsiębiorcy czy też obcokrajowca oddelegowanego do rozwijania oddziału firmy w Polsce, pytanie zawarte w tytule tego wpisu ma fundamentalne znaczenie. Odpowiedź na nie, jak to często bywa w podatkach, jest niejednoznaczna. Wszystko zależy od tego, kto ma jaką skłonność do ryzyka i ile ma wolnego czasu do zagospodarowania na rozwiązywanie podatkowych zagadek…