Badania

W poprzednim wpisie przybliżyliśmy Państwu podsumowanie sytuacji międzynarodowej Polski i Niemiec oraz ich wzajemnych relacji 30 lat po podpisaniu Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy. Powodem tego rodzaju rozważań była publikacja powstała w ramach projektu „Barometr Polska-Niemcy 2021”, realizowanego wspólnie przez Instytut Spraw Publicznych, Deutsches Polen-Institut (Niemiecki Instytut Spraw Polskich), Fundację Konrada Adenauera w Polsce i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Dziś z kolei chcielibyśmy pochylić się nad konkluzjami Polsko-Niemieckiej Izby Przemysłowo-Handlowej.

Ostatni wpis na blogu dotyczący ulgi na działalność badawczo-rozwojową (dalej: ulga B+R) zakończyliśmy konkluzją, że pomimo liberalnego podejścia organów podatkowych, które pozwalają na korzystanie z niej przez szeroki krąg podatników, skuteczne wdrożenie ulgi wymaga pogłębionej analizy przepisów, które ją regulują – przede wszystkim w kontekście specyfiki działalności danego podatnika.

Z początkiem 2016 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono tzw. „ulgę na działalność badawczo-rozwojową”. Mechanizm ulgi polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wskazanych w ustawie wydatków (tzw. „kosztów kwalifikowanych”), poniesionych przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, pomimo tego, że wydatki te zostały już rozpoznane, jako koszty uzyskania przychodów.