Outsourcing - strona 2

W rzeczywistości gospodarczej nie jest tak prosto jak w podręcznikach akademickich pisano, no ale też tym się różni teoria od praktyki. Szczególnie widać to w naszym kraju, w którym młodzi absolwenci szkół ekonomicznych często boleśnie zderzają się z biznesową rzeczywistością. Taki kubeł zimny wody spada na nich przy okazji samodzielnej próby księgowania, rozliczania podatków, sporządzenia sprawozdania finansowego czy przeprowadzenia audytu. Tak już jest i nic na to się nie poradzi – przynajmniej dopóki w system szkolnictwa nie zostaną wdrożone programy praktyk, szkoleń opartych na case study a zajęcia nie będą prowadzone przez praktyków.

Zbliża się czas zamknięcia ksiąg roku obrotowego 2016 oraz sporządzania sprawozdań finansowych za rok 2016. Aby móc rzetelnie przedstawić stan majątku na koniec roku obrachunkowego, należy w określonych terminach i częstotliwościach dokonywać inwentaryzacji, której wytyczne określa art. 26 Ustawy o rachunkowości.

Prowadząc wymianę handlową z kontrahentami z Unii Europejskiej, podmioty krajowe są zobligowane do wykonania dodatkowych procedur. Przed zawarciem pierwszej wewnątrzwspólnotowej transakcji podatnik ma na przykład obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE. Dokonuje tego poprzez złożenie formularza VAT-R lub samą jego aktualizację, uzyskując prawo do posługiwania się numerem VAT-UE, na który składa się jego NIP poprzedzony literami PL. Samo zarejestrowanie się przedsiębiorcy jako podatnika VAT-UE nie jest jednak wystarczające, aby dopełnić wszystkich formalności. Organy podatkowe nałożyły na podmioty dokonujące wymiany wewnątrzwspólnotowej obowiązek okresowego składania informacji o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, potocznie zwanej deklaracją VAT-UE. Czy jednak wszystkie transakcje między podmiotami z krajów członkowskich podlegają uzwględnieniu w deklaracji? Otóż nie do końca

Poza kwestiami dotyczącymi niewłaściwej prezentacji w bilansie oraz rachunku zysków i strat nierzadko spotyka się niedociągnięcia w kwestii rachunku przepływów pieniężnych, który jest istotnym punktem wyjścia dla analizy stopnia płynności finansowej jednostki oraz przepływu środków w przedsiębiorstwie. Zaniedbania zdarzają się również w odniesieniu do informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego, gdzie najczęstszym błędem jest brak stosownych ujawnień, w tym dotyczących zdarzeń gospodarczych, które w danym okresie nie mają swojego przełożenia na księgi rachunkowe, ale mogą mieć istotny wpływ w przyszłości.

Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się nierozerwalnie z obowiązkiem prowadzenia księgowości firmy. Przedsiębiorca może prowadzić księgowość samodzielnie lub za pośrednictwem biura rachunkowego. Najczęściej spotykanym sposobem realizacji tego zobowiązania jest rozliczanie się w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej PKPiR), czyli tzw. uproszczonej księgowości. Drugim sposobem, wymagającym większych nakładów pracy i kosztowniejszym, jest prowadzenie pełnej księgowości. Warto więc wiedzieć, kto taką księgowość prowadzić musi i jak się do tego przygotować.