Ministerstwo Finansów opublikowało projekt ustawy przewidujący m.in. wdrożenie do polskiego systemu podatkowego tzw. „exit tax”. Jego istota sprowadza się do możliwości opodatkowania niezrealizowanych zysków kapitałowych, w związku z przeniesieniem aktywów przedsiębiorstwa, stałego zakładu lub rezydencji podatkowej do innego państwa.
„Exit tax” nie jest autorskim pomysłem Ministerstwa Finansów. Wprowadzenie tych rozwiązań wynika z konieczności dostosowania się do regulacji wspólnotowych, tj. postanowień Anti-Tax Avoidance Directive (dalej: ATAD). Co więcej, podobne rozwiązania obowiązywały jeszcze przed wprowadzeniem ATAD w szeregu krajów Unii Europejskiej.
Niemniej, polski ustawodawca kolejny raz wychodzi przed szereg. Po pierwsze chce, aby omawiane przepisy zaczęły obowiązywać już od 1 stycznia 2019 roku (a więc rok wcześniej, niż wymagane przez ATAD). Ponadto, polski „exit tax” będzie dotyczył zarówno podatników CIT, jak i podatników PIT, podczas gdy na gruncie wspólnotowym obowiązkowe jest objęcie nim jedynie pierwszej kategorii z wymienionych podmiotów.
Głównym założeniem „exit tax” jest opodatkowanie niezrealizowanych jeszcze zysków kapitałowych w związku z przeniesieniem do innego państwa aktywów (aktywa obejmują również przedsiębiorstwo i jego zorganizowaną część) lub w związku ze zmianą rezydencji podatkowej. Podatek będzie zatem dotyczył utraty przez Polskę prawa do opodatkowania dochodów, które zostały faktycznie wypracowane w okresie, w którym dany podatnik (składnik aktywów) podlegał polskiej jurysdykcji podatkowej.
Skomplikowane przepisy podatkowe spędzają Ci sen z powiek? Skorzystaj z wiedzy ekspertów.
Dowiedz się więcej
„Exit tax” będzie dotyczył następujących kategorii zdarzeń związanych z przeniesieniem składników majątku „w ramach tego samego podatnika”:
- Przeniesienie przez polskiego rezydenta do swojego zagranicznego zakładu, składnika majątku związanego z działalnością prowadzoną w Polsce.
- Przeniesienie przez nierezydenta do państwa swojej rezydencji podatkowej lub innego państwa, w którym prowadzi działalność poprzez zagraniczny zakład, składnika majątku związanego z działalnością prowadzoną w Polsce.
- Przeniesienie przez nierezydenta do innego państwa całości lub części działalności prowadzonej dotychczas poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład.
- Zmiana rezydencji podatkowej przez polskiego rezydenta w wyniku której Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego miejsca zamieszkania, siedziby lub zarządu do innego państwa.
Podstawę opodatkowania stanowić ma suma dochodów z niezrealizowanych zysków ustalonych dla poszczególnych składników majątku. Dochód z niezrealizowanych zysków stanowić ma z kolei nadwyżka wartości rynkowej przenoszonego składnika majątku (ustalana na dzień jego przeniesienia) ponad jego wartość podatkową.
W przypadku podatników CIT stawka podatku ma być jedna i będzie wynosić 19% podstawy opodatkowania. Z kolei podatnicy PIT będą stosować dwie stawki: 19% (stawka standardowa) oraz 3% (stawka obniżona znajdująca zastosowanie w szczególnych sytuacjach). Warto zaznaczyć, że w przypadku osób fizycznych, podatek będzie naliczany dopiero po przekroczeniu progu w wysokości 2 mln złotych wartości aktywów.
Ministerstwo Finansów zapowiedziało, że omawiane przepisy wejdą w życie 1 stycznia 2019 roku. Obecny etap prac legislacyjnych powoduje, że ostateczny kształt regulacji nie jest jeszcze przesądzony.
Zapisz się do Newslettera RSM Poland, aby być na bieżąco w kwestiach prawa, finansów i podatków. Skorzystaj z wiedzy ekspertów już dzisiaj.
Zapisz się
W razie jakichkolwiek pytań lub potrzeby omówienia tematu, gorąco zachęcamy do kontaktu z naszym ekspertem Piotrem LISSEM:
e-mail: ekspert@rsmpoland.pl
tel. +48 61 8515 766
fax +48 61 8515 786