Brak możliwości pobrania zaliczki na PIT a obowiązek jej zapłaty przez płatnika
Pracodawca nie ma obowiązku dokonywania wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od dochodu w postaci świadczeń w naturze byłego pracownika, jeśli z przyczyn od niego niezależnych nie ma możliwości jej pobrania – potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej wydanej 15 września 2016 r., znak IBPB-2-1/4511-324/16-1/BJ.
Na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: UPDOF) płatnicy są obowiązani obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują przychody ze stosunku pracy. Zgodnie z art. 38 ust. 1 UPDOF płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego.
Z pytaniem do katowickiej izby wystąpił pracodawca, który błędnie ustalił przychód pracownika w danym miesiącu z powodu nieuwzględnienia w wysokości przychodu pracownika wartości świadczenia w naturze, które zostało pracownikowi postawione do dyspozycji. W związku z zaistniałą sytuacją firma skorygowała przychód pracownika, jednak już po ustaniu jego zatrudnienia. Pracodawca stwierdził, że w opisanej sytuacji nie jest w stanie w pełni wykonać swojego obowiązku płatnika wynikającego z art. 31 UPDOF, ponieważ w związku z rozwiązaniem stosunku pracy i w konsekwencji brakiem dochodu podatnika w formie pieniężnej nie ma z czego potrącić zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Rację przyznał mu organ podatkowy, wskazując, że z powołanych przepisów UPDOF wynika, że płatnik jest zobowiązany do obliczenia i pobrania zaliczki. Brak jest natomiast podstaw, aby twierdzić, że płatnik, który nie ma faktycznych możliwości pobrania tej zaliczki, tak jak w opisanym stanie faktycznym, był obowiązany zapłacić zaliczkę z własnych środków, a następnie dochodzić jej zwrotu od byłego pracownika. Takie zobowiązanie nie wynika także z innych przepisów ustawy. Przepisy ustawy nie obligują także byłego pracownika do wpłacenia zaległej zaliczki na podatek swojemu płatnikowi. Skoro zatem brak jest podstaw do pobrania zaliczki na podatek dochodowy, brak jest również (biorąc pod uwagę treść art. 38 ust. 1 ww. ustawy) podstaw do jej odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego. Zatem wnioskodawca nie jest obowiązany ani z własnych środków ani ze środków przekazanych mu przez pracownika regulować należnej z tego tytułu zaliczki – podsumował organ podatkowy. Dodatkowo wskazał, że płatnik w świetle art. 39 ust. 1 UPDOF zobowiązany jest w tej sytuacji do wykazania w rocznej informacji PIT-11 wartości przychodu z tytułu świadczeń w naturze, natomiast jako wysokość pobranej zaliczki z tego tytułu powinien podać kwotę „0”. Były pracownik z kolei będzie obowiązany uwzględnić ten przychód w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do urzędu skarbowego i od sumy uzyskanych w danym roku podatkowym dochodów zapłacić należny podatek.
Omawiana interpretacja indywidualna posłużyć może jako cenna wskazówka w kwestii wypełniania obowiązków płatnika. Warto nadmienić, że wątpliwości z tego zakresu były już przedmiotem rozstrzygnięcia przez Ministra Finansów w zmianach interpretacji indywidualnych z 8 czerwca 2012 r., znak DD3/033/140/IMD/10/PK-424 oraz z 20 lipca 2012 r., znak DD3/033/67/IMD/12/PK-1270, w których stwierdził on, iż z ustawy o PIT nie wynika, aby płatnik, który nie ma faktycznych możliwości pobrania tej zaliczki, gdyż w danym miesiącu podatnik nie uzyskał dochodu w formie pieniężnej, był obowiązany zapłacić zaliczkę z własnych środków, a następnie dochodzić jej zwrotu od pracownika, a dodatkowo ustawa ta nie obliguje pracownika do wpłacenia stosownej zaliczki na podatek swojemu płatnikowi.
W razie jakichkolwiek pytań lub potrzeby omówienia tematu, gorąco zachęcamy do kontaktu z naszym ekspertem Piotrem LISSEM:
e-mail: ekspert@rsmpoland.pl
tel. +48 61 8515 766
fax +48 61 8515 786
