Audyt i Księgowość - strona 13

19 czerwca 2017 r. Komitet Standardów Rachunkowości (KSR) przedstawił projekt stanowiska dotyczącego interpretacji zasady rzetelnego i jasnego obrazu sytuacji finansowej jednostki ukazywanego w sprawozdaniu finansowym. Zasadę tę określa art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r., poz. 1047 ze zm. dalej: ustawa).

6 czerwca 2017 r. ogłoszona została Ustawa z 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (dalej Uobr). Ustawa ta zmienia blisko 50 innych ustaw oraz uchyla dotychczasową Ustawę z 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym.

29 maja 2017 r. został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Ministra Rozwoju i Finansów nowy Krajowy Standard Rachunkowości Nr 11 „Środki trwałe”.

Rezultatem aktywnych działań podmiotów gospodarczych, które dążą do uzyskiwania przychodu, są zobowiązania oraz należności wynikające z umów zawartych z kontrahentami czy będące skutkiem praw i obowiązków nałożonych przez urzędy skarbowe, ZUS lub inne jednostki administracji państwowej. Dzisiaj chciałabym zwrócić uwagę na specyfikę należności oraz sposób ich prezentacji w bilansie przedsiębiorstwa.

Głównym zadaniem audytu zewnętrznego jest zabezpieczanie wiarygodności danych finansowych prezentowanych przez uczestników rynku w celu skutecznego ograniczenia ryzyka gospodarczego i inwestycyjnego. Rolą dobrego audytora jest jednak nie tylko potwierdzenie wiarygodności danych finansowych, ale także pójście o krok dalej, czyli zidentyfikowanie potrzeb klienta, zaprojektowanie rozwiązania i wspólna jego realizacja – zawsze w kontekście celu biznesowego, jaki chce osiągnąć klient.

Być może trochę na przekór, ale osobiście chciałbym zwrócić uwagę nie tyle na to, czy współpracę audytora z kierownictwem czy radą nadzorczą badanego podmiotu należy oceniać w obecnych czasach pozytywnie czy nie, ile na to, przez jaki pryzmat taką współpracę należałoby ocenić.

W dzisiejszym artykule chciałabym przedstawić, opierając się głównie na analizie literatury światowej oraz wykorzystując badania amerykańskich naukowców, czynniki mające wpływ na efektywność funkcjonowania audytu wewnętrznego w przedsiębiorstwach.

Jedną z konsekwencji udziału zagranicznego kapitału w spółce i przynależności spółki do grupy przedsiębiorstw z różnych państw jest narzucony przez grupę system finansowo-księgowy. Zagraniczni udziałowcy z zadowoleniem przyjmują informację, że polska Ustawa o rachunkowości dopuszcza możliwość prowadzenia ksiąg rachunkowych poza granicami Polski. Zapominają natomiast, że są też inne wymagania, które wynikają z Ustawy o rachunkowości lub ustaw podatkowych, których wypełnienie jest konieczne, aby zapewnić zgodność prowadzonych ksiąg z przepisami.

Problem rozliczania kosztów w czasie wiąże się z tym, że nie każdy koszt może być ujęty jednorazowo w księgach. Dodatkowy kłopot sprawiać mogą różnice pomiędzy pojęciami takimi jak: koszt, nakład czy wydatek.

W rzeczywistości gospodarczej nie jest tak prosto jak w podręcznikach akademickich pisano, no ale też tym się różni teoria od praktyki. Szczególnie widać to w naszym kraju, w którym młodzi absolwenci szkół ekonomicznych często boleśnie zderzają się z biznesową rzeczywistością. Taki kubeł zimny wody spada na nich przy okazji samodzielnej próby księgowania, rozliczania podatków, sporządzenia sprawozdania finansowego czy przeprowadzenia audytu. Tak już jest i nic na to się nie poradzi – przynajmniej dopóki w system szkolnictwa nie zostaną wdrożone programy praktyk, szkoleń opartych na case study a zajęcia nie będą prowadzone przez praktyków.