Analiza funkcjonalna – jest elementem obligatoryjnym dokumentacji podatkowej, obejmującym opis istotnych ekonomicznie funkcji pełnionych przez strony transakcji, z uwzględnieniem zaangażowanych aktywów, podejmowanego ryzyka oraz kosztów związanych z transakcją.

Analiza porównawcza (Benchmark) – od 1 stycznia 2017 r. jest to obligatoryjny element dokumentacji podatkowej, dla podatników, których przychody lub koszty rachunkowe przekroczą 10 mln EUR, obejmujący analizę danych finansowych dotyczących podmiotów niezależnych oraz poziomu cen bądź marż stosowanych w porównywalnych transakcjach przez podmioty niepowiązane. Pozwala ona zbadać czy ustalone przez podmioty powiązane warunki nie odbiegają od tych, jakie w porównywalnych transakcjach ustaliłyby między sobą podmioty trzecie.

BEPS (Base Erosion and Profit Shifting) – termin przyjęty na arenie międzynarodowej, określający działania wypracowane w ramach OECD zmierzające do przeciwdziałania unikaniu opodatkowania i zaniżaniu przez podatników podstawy opodatkowania. Efektem tych działań są zmiany w polskich przepisach podatkowych regulujących problematykę cen transferowych, które weszły w życie na początku 2017 r. (za wyjątkiem raportowania CbC obowiązującego już od 1 stycznia 2016 r.).

Cena rynkowa – cena po jakiej podmioty niepowiązane są skłonne dokonać transakcji kupna-sprzedaży określonego dobra lub usługi na danym rynku.

Dokumentacja podatkowa – jest dokumentem zawierającym określone w ustawie o podatku dochodowym informacje, dzięki którym organy podatkowe mogą zweryfikować rynkowy charakter ceny zastosowanej w danej transakcji z podmiotem powiązanym.

Korekta dwustronna (dla podmiotów polskich i zagranicznych) – jeżeli w stosunku do jednej ze stron transakcji organ podatkowy stwierdzi, iż cena zastosowana przez podmioty powiązane odbiega od ceny rynkowej i w wyniku tego zostanie doszacowany temu podatnikowi dodatkowy przychód/koszt, to druga strona tej transakcji (zarówno podmiot krajowy jak i zagraniczny), ma prawo do dokonania korekty swoich rozliczeń, zmieniając odpowiednio wysokość przychodów i kosztów.

Local File – dokumentacja sporządzana zgodnie z krajowymi regulacjami w zakresie cen transferowych (dokumentacja lokalna). 

Master File – scentralizowana dokumentacja cen transferowych sporządzana na poziomie grupy kapitałowej, przedstawiająca transakcje realizowane pomiędzy podmiotami wchodzącymi w jej skład. Posiadanie takiej dokumentacji w odniesieniu do stanu prawnego sprzed 1 stycznia 2017 r. nie było obowiązkowe i nie zwalniało podatnika z przygotowania dokumentacji na tzw. poziomie lokalnym (Local File) uwzględniającej wymagania przewidziane polskimi regulacjami. Zgodnie z nowymi przepisami, od 1 stycznia 2017 r.  Master File jest już obowiązkowym elementem dokumentacji, w przypadku gdy przychody (koszty) rachunkowe podatnika przekroczą 20 mln EUR.

Metoda ceny odprzedaży – polega na obniżeniu ceny określonej w transakcji danego podmiotu z podmiotem niezależnym, dotyczącej dóbr lub usług nabytych uprzednio przez ten dany podmiot od podmiotu z nim powiązanego, o marżę ceny odprzedaży. Tak ustalona cena może być uważana za cenę rynkową określoną w transakcji danego podmiotu z podmiotem powiązanym.

Metoda koszt plus (metoda rozsądnej marży) – polega na ustaleniu ceny pomiędzy podmiotami powiązanymi na poziomie odpowiadającym sumie kosztów bezpośrednio związanych z nabyciem od podmiotu niezależnego lub wytworzeniem we własnym zakresie przedmiotu transakcji i odpowiedniego zysku, który odzwierciedla pełnione przez podmioty funkcje, angażowane aktywa, ponoszone ryzyka i koszty. W tej metodzie nie bierze się pod uwagę kosztów ogólnych zarządu, to jest kosztów działania jednostki, jako całości oraz kosztów zarządzania tą jednostką.

Metoda marży transakcyjnej netto – jedna z metod wykazywania rynkowego charakteru ceny zastosowanej w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi. Obok metody podziału zysków jest jedną z metod zysku transakcyjnego. Polega ona na badaniu marży zysku netto, która w zależności od rodzaju dokumentowanej transakcji czy też prowadzonej przez podmioty powiązane działalności może być kalkulowana za pomocą różnych wskaźników ekonomicznych, m.in. ROS (return on sales) czy ROE (return on equity). Przedmiotową marżę realizowaną przed dany podmiot w transakcji z podmiotem powiązanym zestawia się z marżą osiąganą w relacji z jednostką niepowiązaną lub też z marżą wypracowaną przez niezależnych przedsiębiorców.

Metoda podziału zysków (w tym analiza rezydualna i udziału) - jedna z metod wykazywania rynkowego charakteru ceny zastosowanej w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi. Obok metody marży transakcyjnej netto jest jedną z metod zysku transakcyjnego. Sprowadza się do skalkulowania zysku jaki osiągnęły w związku z daną transakcją podmioty powiązane i jego przypisania (za pomocą odpowiedniego klucza alokacji) do każdego kontraktującego podmiotu. Dokonuje się go za pomocą analizy udziału albo analizy rezydualnej. Pierwsza z wymienionych tj. analiza udziału opiera się na ustaleniu wartości czynności, które zostały podjęte przez każdy z podmiotów uczestniczących w transakcji biorąc pod uwagę pełnione funkcje, ponoszone ryzyko, angażowane aktywa oraz ponoszone koszty. Analizę rezydualną z kolei przeprowadza się etapami. Najpierw podmiotom uczestniczącym w transakcji przypisuje się pewien poziom zysku, porównywalny do tego, jaki mogły zrealizować podmioty niezależne. Następnie pozostała część zysku dzielona jest pomiędzy podmioty powiązane na podstawie analizy funkcji pełnionych w transakcji przez te podmioty.

Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej – polega na porównaniu ceny ustalonej w transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi z ceną stosowaną w transakcjach porównywalnych przez podmioty niezależne. Wyróżnia się dwa rodzaje tej metody: porównanie wewnętrzne oraz porównanie zewnętrzne.

Podmiot krajowy – osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Polski.

Podmiot niezależny – jest to podmiot, którego nie łączą z inną jednostką powiązania oraz relacje o charakterze kapitałowym, zarządczym i rodzinnym.

Podmiot zagraniczny – rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, mającą miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również zagraniczny zakład, położony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podmioty porównywalne – podmioty prowadzące porównywalną działalność gospodarczą (m.in. pod względem jej rodzaju, skali działalności, rynku czy też wielkości obrotów) do podmiotu poddanego analizie porównawczej. Porównywalność podmiotów oznacza, że ewentualnie występujące różnice między podmiotami nie mogłyby w sposób istotny wpłynąć na cenę przedmiotu transakcji na wolnym rynku.

Podmioty powiązane – podmioty pomiędzy którymi występują relacje kapitałowe, zarządcze oraz rodzinne.

Porównanie wewnętrzne – proces udowodnienia rynkowego charakteru ceny zastosowanej w transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi poprzez dokonanie jej konfrontacji z cenami ustalonymi przez podmiot powiązany w transakcjach porównywalnych, tj. mających analogiczny charakter do transakcji analizowanej dokumentacją cen transferowych z niezależnymi kontrahentami. Dokonanie takiego porównania możliwe jest jedynie wtedy, gdy transakcje dotyczą towarów lub usług tego samego rodzaju.

Porównanie zewnętrzne – porównanie warunków transakcji zrealizowanej pomiędzy podmiotami powiązanymi z warunkami ustalonymi w transakcji pomiędzy podmiotami niepowiązanymi, mające na celu udowodnienie rynkowego charakteru ceny zastosowanej w transakcji będącej przedmiotem dokumentacji. Dokonanie takiego porównania możliwe jest jedynie wtedy, gdy transakcje dotyczą towarów lub usług tego samego rodzaju, a porównanie wewnętrzne nie może zostać dokonane.

Powiązania kapitałowe – rodzaj powiązania pomiędzy przedsiębiorcami, przejawiający się uczestnictwem jednego podmiotu w kapitale zakładowym drugiego podmiotu (udział nie mniejszy niż 25%), zarówno w sposób bezpośredni (spółka matka-spółka córka), jak i pośredni (spółka babka-spółka wnuczka, spółki siostry itd.). Przed 1 stycznia 2017 r. udział ten określony był na poziomie 5%.

Powiązania rodzinne – przez to pojęcie rozumie się powiązania małżeńskie oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Progi transakcyjne – progi kwotowe, przekroczenie których powoduje obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych.

Raport CbC – sprawozdanie, którego obowiązek przygotowywania pojawił się w polskich przepisach z początkiem 2016 r., prezentujące istotne z punktu widzenia organów podatkowych dane na temat całokształtu działalności gospodarczej grupy kapitałowej wykonywanej w różnych krajach. Informacje te dotyczą m.in. miejsca prowadzenia działalności przez podmioty tworzące grupę kapitałową, osiąganych dochodów oraz zapłaconych podatków. Obowiązek przygotowania takiego raportu spoczywa zasadniczo na polskim podatniku będącym jednostką dominującą, który posiada w innych państwach zakład lub jednostki zależne, w przypadku przekroczenia w poprzednim roku podatkowym poziomu 750 mln EUR skonsolidowanych przychodów tj. takich, które zostały osiągnięte przez poszczególne jednostki należące do grupy kapitałowej, z wyłączeniem przychodów osiągniętych w transakcjach zawieranych pomiędzy tymi podmiotami.

Restrukturyzacja działalności gospodarczej – jest to przeniesienie funkcji, aktywów lub ryzyk, które jest uzasadnione ekonomicznie wyłącznie jeśli podmiot przejmujący dysponuje potencjałem (tj. aktywami oraz zasobami ludzkimi) do wykonywania odpowiednich funkcji, przejęcia aktywów, kontroli i zarządzania ryzykiem.

Stawka sankcyjna – stawka podatku w wysokości 50% mająca zastosowanie do różnicy pomiędzy dochodem podatnika doszacowanym przez organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej, wynikającym z transakcji z podmiotem powiązanym a dochodem uprzednio zadeklarowanym przez podatnika. Stawka sankcyjna ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy podatnik w ciągu 7 dni od daty doręczenia wezwania nie przedstawi organowi podatkowemu dokumentacji podatkowej.

Szacowanie dochodu – jest to sposób określania podstawy opodatkowania przez organy podatkowe na poziomie dochodu jaki w porównywalnych transakcjach osiągają podmioty niezależne.

Transakcje – to wszelkiego rodzaju operacje gospodarcze oraz przepływy środków pieniężnych dokonane pomiędzy co najmniej dwoma podmiotami, które zobowiązały się do realizacji określonych świadczeń wzajemnych (np. sprzedaż towarów i usług, udostępnianie wartości niematerialnych i prawnych, udzielenie pożyczki).

Transakcje (inne zdarzenia) mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) – pojęcie wprowadzone do przepisów o cenach transferowych od 1 stycznia 2017 r. oznaczające transakcje (inne zdarzenia), których łączna wartość w roku podatkowym przekracza równowartość 50 tys. EUR, przy czym wraz ze wzrostem poziomu przychodów (kosztów) podatnika wartość ta ulega podwyższeniu. Za transakcje (inne zdarzenia) mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) uznaje się także zawartą umowę spółki niebędącej osobą prawną, w której łączna wartość wniesionych wkładów przekracza równowartość 50 tys. EUR oraz umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w której wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia przekracza równowartość 50 tys. EUR. Wartości decydujące o istotności zawieranych umów nie ulegają podwyższeniu wraz ze zmianą poziomu przychodów (kosztów).

Transakcje porównywalne – to transakcje przeprowadzone na warunkach analogicznych, do tych przyjętych przez podmioty powiązane. Mogą być one wykorzystane w analizie porównawczej w celu wykazania rynkowego charakteru ceny zastosowanej w transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Dokonując identyfikacji takich transakcji należy ocenić ich charakter, w tym w szczególności cechy sprzedawanych dóbr / świadczonych usług, funkcje pełnione przez strony transakcji, angażowane aktywa i ponoszone ryzyko, wyniki finansowe osiągane przez strony transakcji, a także realizowane strategie gospodarcze.

Umowa wspólnego przedsięwzięcia – umowa zawarta pomiędzy podmiotami powiązanymi, na mocy której podmioty te zobowiązują się do realizacji określonej inicjatywy gospodarczej. Przykładem tego rodzaju umowy jest umowa konsorcjum.

Uprzednie porozumienie cenowe (Advance Pricing Agreement - APA) – porozumienie zawierane pomiędzy podmiotem powiązanym a administracją podatkową danego państwa (w Polsce Ministrem Finansów) w zakresie prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transferowej (transakcyjnej).

Usługi o niskiej wartości dodanej – są to usługi potrzebne i rutynowe, wspomagające działalność główną usługobiorcy, ogólnie bądź łatwo dostępne, które nie przyczyniają się do powstania dużej wartości dodanej dla usługodawcy lub usługobiorcy.

Wydatki akcjonariusza – są to wydatki ponoszone przez podmiot posiadający udziały w drugim podmiocie powiązanym, które związane są wyłącznie z faktem posiadania udziałów/akcji, takie jak np. koszty organizacji zgromadzenia akcjonariuszy, koszty sprawozdawczości oraz działań zarządczych.