Doradztwo podatkowe - strona 38

W wyroku z 10 kwietnia 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. I FSK 359/12 orzekł, że podatnik jest zobowiązany zapłacić podatek od towarów i usług, jeśli podatek ten nie został wykazany wcześniej w deklaracji z powodu świadomego działania pracownika, który fałszował przedmiotowe faktury. Dla Sądu nieistotny był fakt braku upoważnienia pracownika przez pracodawcę i działanie pracownika bez porozumienia z pracodawcą (podatnikiem) w zakresie wystawienia tzw. pustych faktur.

W poniższym tax alercie chcielibyśmy pokrótce przedstawić Państwu zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług (dalej: UPTU), które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zauważyliśmy, iż w związku z nowymi regulacjami w zakresie fakturowania wiele kontrowersji budzi kwestia wystawiania faktur pro-forma, które kwalifikowane są przez niektóre urzędy skarbowe jak standardowa faktura. Takie stanowisko nie znajduje jednak potwierdzenia w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, co w ostatnim czasie potwierdziło również Ministerstwo Finansów.

W dniu 9 października 2013 roku posłowie podkomisji stałej do monitorowania systemu podatkowego przyjęli, aby z projektowanej nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym wykreślić przepisy, na podstawie których spółki komandytowe miały zostać podatnikami CIT od 2014 r. Poprawkę zgłosił jej wiceprzewodniczący – poseł Jakub Szulc. Komisja Finansów Publicznych 10 października 2013 roku zaaprobowała także ten pomysł.

NSA w wyroku z dnia 6 grudnia 2012 r. o sygn. II FSK 709/11 stwierdził, że w konkretnym przypadku skarżącej spółki, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.), przychodem jest określone w kontrakcie wynagrodzenie za wykonywanie określonych czynności, jak również wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Tym samym wydatki uznane za elementy dodatkowego wynagrodzenia osoby zarządzającej spółką między innymi takie jak koszty, które spółka ponosi w związku z eksploatacją środków majątkowych udostępnionych zleceniobiorcom, tj. samochodów, komputerów i telefonów, stanowią przychody osoby zarządzającej w rozumieniu art. 13 pkt 9 u.p.d.o.f.

Z dniem 1 kwietnia 2013 roku weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363), zwane dalej: nowym rozporządzeniem. Zastąpiło ono dotychczasowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz.U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1338), zwane dalej: starym rozporządzeniem, które straciło moc prawną po dniu 31 marca 2013 r.

Poniżej chcielibyśmy zaprezentować Państwu najistotniejsze zmiany w przepisach dotyczących fakturowania, które zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2012 r., poz. 1428) – dalej: Rozporządzenie fakturowe, weszły w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Znowelizowane rozporządzenie ma na celu dostosowanie przepisów krajowych do regulacji dyrektywy 2006/112/WE, zmienionych przez dyrektywę 2010/45/UE w odniesieniu do kwestii dotyczących fakturowania.

W wyroku NSA z dnia 14 sierpnia 2012 r., o sygn. akt I FSK 1177/11 (orzeczenie prawomocne), sąd orzekł, że czynność udostępniania kart paliwowych to usługa finansowa (kredytowanie zakupu paliwa). Paliwo nabywane jest bezpośrednio od stacji benzynowych i to one uprawnione są do wystawiania faktur z tego tytułu. W konsekwencji, faktury dokumentujące sprzedaż paliwa wystawione przez wystawcę karty paliwowej nie dają prawa do odliczenia podatku VAT.

W wyroku z dnia 17 maja 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że jeżeli nie można wskazać uczestników firmowej kolacji opłatkowej, ani przypisać każdej biorącej w niej udział osobie rodzaju i wartości skonsumowanego posiłku, to nie mamy wówczas do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem (sygn. II FSK 1812/11). W poniższym tax alercie chcielibyśmy przedstawić Państwu najnowsze orzeczenie, a także aktualne stanowisko sądów administracyjnych w kwestii podatkowych konsekwencji uczestnictwa w imprezach integracyjnych.

Ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., wprowadziła w art. 15b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: UPDOP) rozwiązanie polegające na obowiązku dokonywania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieuregulowania kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu w ciągu 30 dni od daty upływu terminu płatności ustalonego przez strony, a w przypadku gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni – nieuregulowania jej w ciągu 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu do kosztów uzyskania przychodów.